voda en "Regaliz"

Había unha vez

Unha fermosa facenda nas aforas

Cans e gatos

Queixo e rato

Vermes e perdices

Eles viviron todos moi felices.

Catarina, a galiña tiña moitas amigas

Especialmente Hermenexilda, a tartaruga máis bonita.

Cando saían a pasear

Catarina madrugaba

Moi guapa quería ser

Bolso e zapatos de salto

Cintas de cores e un fermoso cinto.

Se Hermenexilda foi se retrasaba un intre

Catalina nerviosa poñíase a pensar:

"Pero onde está a miña bonita?

Volve a retrasarse!

Que ver Hermenexilda  que  lata me dás! "

Así pensando estaba

Cando a viu aparecer

Todiña adornada

Da cabeza aos pés

Tan fermosa estaba

Que Catarina non puido aguantar

Dime que si Hermenexilda!

Vas casar comigo!

Hermenexilda ilusionada non podía rexeitar.

De branco casaron

E no centro do corral.

Todo parecía un soño

Porque apareceu  ata o dono.

Foi outro día felíz

Na granxa "Regalíz"