Un dos contos:
"Co seu fero relincho o Cabalo burlabase da tosca voz do Asno. “Irmá, díxolle o Asno, sabes ben que alomenos cando estou morto escoitas a miña voz alta, sonora e alegre no tambor, que te fai escoitar este pelexo despreciado. Pero cando ti estás morto, dime, De que serve ou qué fama conservas dos teus relinchos?” De tal modo soen os hombres despreciados en vida, deixndo un grito glorioso despoi da morte.
Sem comentários:
Enviar um comentário